Twee keer de hoofdprijs, twee keer mijn grote liefde...
Na 42 jaar getrouwd met mijn grote liefde Rik verwachtte ik niet dat ik, zo’n 3 jaar na zijn overlijden, een nieuwe grote liefde zou ontmoeten. Nooit zelfs maar durven dromen dat dit zou kunnen gebeuren.
Volledig onverwacht ontmoetten we elkaar, keken elkaar aan en wisten het allebei, dit is goed.
Uren praatten we vol over onze energetische werkzaamheden, spiritualiteit, natuur, dromen, plannen, kinderen en kleinkinderen. Zoveel raakvlakken, zoveel gedeelde interesses, bizar gewoon.
De tweede grote liefde...
Het voelt allemaal heel goed en ik ben erg gelukkig, tegelijkertijd voelt het ook best dubbel. Ik voel me heel gelukkig met Frans, toch voel ik Rik ook om mij heen. Rik heeft zijn fysieke jas aan de kapstok gehangen, maar is nog zeker aanwezig. Daarbij deelde ik een groot deel van mijn leven met Rik, dit blijft voor mij, mijn kinderen en kleinkinderen voor altijd een deel van ons en ook in onze herinnering en gesprekken. Het mooie is dat het allemaal samenvloeit. Mijn leven nu en mijn leven toen. Er is overal plaats voor.
We gaan samen verder
Voor ons was het al snel duidelijk dat we samen verder zouden lopen op ons levenspad. We wilden dit bekrachtigen en zo besloten we te trouwen. In oktober afgelopen jaar vierden we deze mooie dag.
Samen met onze kinderen en aanhang (8 in totaal) en onze kleinkinderen (11 kids). Het werd een superdag, een dag om nooit te vergeten. Alleen met de kinderen en kleinkinderen een tuinfeest in de tuin van onze oudste. Met springkussen, klimtoestel, glijbaan, voetbaltafel en nog veel meer. De oude kleding ging aan zodra het officiële deel op het gemeentehuis voorbij was.
En ik...binnen 2 uur liep ik in een spijkerbroek… De fotograaf wilde een foto maken van ons tweeën met onze 11 kleinkinderen op het springkussen. We zaten allemaal klaar en toen hoorde ik onze oudste kleinkinderen tegen elkaar zeggen: “En nu...springen!” En daar kukelde ik heel langzaam van het springkussen af, de kids lagen dubbel van het lachen en niet alleen de kids. Manlief lachte het hardst van iedereen. De fotograaf knipte er lustig op los, het zijn de mooiste foto’s geworden die we ons konden wensen. Mijn jurk was kletsnat, dus werd het verder feesten in spijkerbroek.
Een heerlijke ontspannen dag vol blije gezichten, onze beider kinderen en kleinkinderen trokken samen op. Een super liefdevolle dag zonder enige ruis op de lijn, dit is echte rijkdom voor mij, voor ons!
Liefdevolle herinnering
Een prachtig groot canvas siert de muur in onze kamer, een collage van een paar foto’s van het officiële moment en veel foto’s van taart etende, keuvelende en spelende kleine en grote kinderen. Er onder een grote foto van Rik. Hij zal er altijd bij zijn.
Geen fotoboek, maar veel foto's op een USB stick en de mooiste momenten aan de wand in de kamer. Zo genieten we er iedere dag weer van! Kortom een dag om nooit te vergeten.
Een nieuwe naam
Volgens de wet kan ik nu mijn achternaam die ik 42 jaar lang droeg, Maltha, niet meer gebruiken. Officieel is het nu geen Maltha-Gal meer.
Ik heb besloten verder te schrijven en werken onder mijn meisjesnaam Gal.
De werkzaamheden die ik de laatste paar jaar opgebouwd heb worden langzaamaan verder uitgebreid en de komende tijd zal ik hierover meer gaan schrijven.
Zo, je bent weer helemaal bijgepraat. Ik wens je een heel mooie en liefdevolle week!
Liefs, Marie-Jose