Rouw... en dan is er toch weer de zon en de kleine geluksmomentjes

Onze slogan was altijd: als we ‘s morgens naast elkaar wakker worden, kunnen we alles aan. En ineens word je alleen wakker…

Na jaren van mantelzorger gevolgd door blijvende invaliditeit van Rik en vervolgens zijn onverwachte overlijden wat niets met zijn handicap te maken had en zeer, zeer onverwacht gebeurde, gaf mijn lijf het bijna een jaar later gewoon op. De overlevingsmodus hield niet langer stand en ik ging genadeloos onderuit.

Wat nu?

Het advies dat ik kreeg was: gas terug nemen, een aantal maanden stoppen met werken en op krachten komen. De tijd nemen om uit te rusten, te verwerken en los te laten. Oeps, dat was moeilijker dan ik dacht!

Het was wel een dingetje voor deze bezige bij. Altijd gewerkt, altijd bezig en dan nu gedwongen worden niets meer te doen omdat je het eenvoudigweg niet meer kunt en dat een paar maanden lang. Pfff, ik dacht dat ik gek werd, ik vloog tegen de muur op!

Niet langer bezig zijn en ook een beetje verschuilen achter mijn werk. Niet de pijn kunnen omzeilen, niet even alles vergeten door er voor iedereen steeds weer te zijn. Altijd mail beantwoorden, appjes beantwoorden, trainingen geven en vriendelijk en begripvol blijven. De koek was op.

Tijd om te wennen

Na een paar weken, waarin ik niet wist waar ik het moest zoeken, kon ik er langzaam wat aan wennen en kwam ik eindelijk in de rust stand. Stukje bij beetje kon ik me ontspannen en de pijn en het verdriet toelaten en doorleven.

Eindelijk kon ik mijn verantwoordingsgevoel tot rust manen en verantwoording nemen voor mezelf. Gelukkig heb ik hierbij de voor mij juiste hulp gekregen, alleen was het mij niet gelukt!

Homeopathische medicijnen, ontspanningsbehandelingen, energetische sessies en een coach die zelf haar partner is verloren vormden mijn reddingsboeien.

En niet te vergeten mijn puppy Guus, twee maal per dag wandelen in de bossen deed me goed. Dat beestje om me heen is heerlijk.

Zelf leren remmen

Waar altijd Rik mijn natuurlijke rem was, moest ik nu mezelf afremmen. Een dingetje, kan ik je zeggen! Oh oh oh, wat ben ik mezelf tegen gekomen. Na zoveel jaren beslissingen gaan nemen waarbij je alleen met jezelf rekening hebt te houden, dat is toch best ingewikkeld. Ik had aardig wat te leren (en nog).

Hoe wil ik verder?

Wat wil ik? Wat kan ik? Hoe wil ik leven? Wat is belangrijk voor mij? Welke dromen van ons samen zijn ook dromen die ik alleen wil leven? Zomaar een paar vragen die ik te beantwoorden kreeg.

Het was altijd ‘wij’ en niet ‘ik’. In een goede relatie doe je dingen alleen, maar ook veel samen. Dat betekent rekening houden met elkaar. Ineens had ik alleen rekening te houden met mezelf. Gek genoeg voelde deze ‘vrijheid’ in het begin helemaal niet vrij, maar alleen maar ellendig.

Opnieuw mijn leven inrichten

De weg was zwaarder en langer dan ik vooraf dacht. Maar het bracht me ook hele mooie inzichten.
Het bracht nieuwe dingen op mijn pad, nieuwe wegen, nieuwe ontwikkelingen.
Oude vriendschappen verdwenen en nieuwe kwamen ervoor in de plaats.

Deze week heb ik een grote knoop doorgehakt die me al langere tijd zwaar op de maag lag.
Enerzijds had ik een coaching bedrijf waar Rik en ik ondernemers begeleidden in financieel beheer en ondernemerschap. Anderzijds waren we heel intensief bezig binnen het vak netwerkmarketing.
Ik ben, na lang wikken en wegen, per 1 januari 2020 gestopt met het bedrijf Goed in Geld.

De netwerkmarketing activiteiten zal ik straks langzaamaan weer gaan oppakken, maar niet meer zoveel uur in de week als we samen deden.

Groei en ontwikkeling

Een half jaar geleden ben ik begonnen met een tekenopleiding intuïtief tekenen. Voor mij een geweldige manier om vanuit het onderbewustzijn te tekenen. Heerlijk om te doen en heel ontspannend. Guus weet het al precies, om 21.30 uur staat hij op en gaat met vragende grote ogen onder mijn tekentafel liggen. Zo van, kom op! Het is tekentijd! Inmiddels is kleine Guus alweer 8 maanden en een behoorlijk flinke, waakse hond.

Een nieuwe toekomst

Langzamerhand begin ik enig idee te krijgen wat ik met mijn toekomst wil gaan doen. In een rustig tempo ben ik me aan het bekwamen middels opleiding, research, veel lezen, onderzoek doen en vele gesprekken. En achter de schermen ben ik bezig mijn website opnieuw in te richten.

Mijn wens is om in april of mei voorzichtig een nieuwe start te gaan maken.
Ik houd je op de hoogte!

Lieve groet,
Marie-Jose