Hoe gaat het met jou in deze bizarre tijd? De eerste weken werd ik best vaak overvallen door angst en paniek. Tot ik me realiseerde dat dit helemaal geen zin had en ik ging onderzoeken waar de angst en paniek echt vandaan kwamen.
De enorme berg aan negatief nieuws en tegenstrijdigheden maken je onrustig. Tenminste, ik werd er onrustig en angstig van. De schrik voor de beperkingen, de quarantaine, mijn kinderen en kleinkinderen wekenlang niet zien, het alleen zijn en dan echt alleen… Het joeg me aanvankelijk angst aan. Tot ik besloot dat ik dit echt niet wilde en het klaar was.
Ik minimaliseerde het nieuws dat ik toeliet tot 1 keer per dag. En ik ging om me heen kijken naar wat er wel was en kon. Toen kon ik de mooie dingen gaan zien zoals de prachtige natuur, de rust in het bos en de mooie heldere sterrenhemel ’s avonds. En kwam de rust en ontspanning terug in mijn dagelijkse leven.
Vernieuwing en innovatie
Wat ik ook zie zijn de vele kansen die we nu krijgen. De mogelijkheden die op ons bordje gelegd worden. Kansen die je alleen kunt zien als je niet krampachtig probeert om het oude vast te houden. Die je wel ziet als je durft te springen in het diepe en durft los te laten wat nu uit je handen schiet. Deze tijd vraagt om vernieuwing en innovatie.
We kunnen niet langer alles vast houden wat we menen te hebben of menen te moeten hebben.
We hebben het kantelpunt naar mijn gevoel gehad en zetten nu stapjes in een heel nieuw tijdperk waarin nog veel dingen staan te gebeuren.
Ik ervaar het als onwijs interessant, hoe zal ons leven er straks uitzien? Onze consumptie maatschappij is tot stoppen gedwongen en eerlijk gezegd, dat werd tijd!
Met zijn allen zaten we in een race van steeds meer willen, steeds meer moeten, meer winst, meer geld, meer kopen, meer gebruiken en ga zo maar door. Uitgeputte aarde, uitgeputte mensen en maar meer willen en moeten.
Dat kon zo niet doorgaan.
Wat doet er toe?
Als ik mijn drie kinderen en hun gezinnen nu zie word ik helemaal blij. Wat flexibel gaan zij ermee om! Allemaal reeds aangeraakt door een aantal rake klappen die bij ieder leven horen, zie ik dat ze nu anticiperen op wat wel kan, en naast zich neer leggen wat niet kan.
De ondernemers onder hen zoeken nieuwe wegen nu veel omzet is weggevallen en zijn heel erg creatief daarin. Degenen met een baan buiten de deur combineren samen werk en kinderen thuis lesgeven.
(Ik ben niet blind voor de mensen die het heel veel minder treffen nu, echt niet, maar daar ga ik het hier nu niet over hebben.)
De ultieme relatie test
Ineens zitten beide ouders thuis te werken en ondertussen hun kinderen les te geven. Ineens moet je het gewoon samen rooien terwijl je bij elkaar dag en nacht op de lip zit. Gekscherend zei ik tegen mijn zoon in de eerste quarantaine week dat dit de ultieme relatie test is.
Nu, na een flink aantal weken zegt zoonlief geslaagd te zijn. Ze hebben het goed samen en hebben hun draai gevonden in een heel ander leef ritme.
Waar gaat het echt om?
Mijn kinderen ontdekken nu de rust van het tijd hebben voor elkaar en tijd hebben voor de kids.
Mijn dochter en haar man zeiden deze week tegen elkaar dat dit eigenlijk heel fijn is, zo samen thuis en dat ze het, als ze eerlijk zijn, jammer vinden dat de scholen en het sporten weer gaan beginnen. (Dit gaat natuurlijk niet op als je bv in de zorg werkt of in het onderwijs.)
We zien ook een enorme verschuiving in wat nu echt belangrijk is.
De zorg, al jaren onder druk, is van letterlijk levensbelang nu. Ineens zijn zorgmedewerkers van belang in plaats van altijd in de bezuinigingsrondes te verdwijnen.
En neem het onderwijs, hoe geweldig is dat! Ik vind het heel mooi om te zien hoe het onderwijs is overgeschakeld op online lesgeven. De snelheid waarmee alles online geregeld is en zo goed als er gebruik wordt gemaakt van de mogelijkheden, dat is toch geweldig!
Er is heel snel geanticipeerd op het online onderwijs en er wordt gebruik maakt van allerlei handige tools. Knap zo snel deze ommezwaai geregeld werd. Er ontstaan samenwerkingen waar het eerder ondenkbaar was.
De aarde is ook blij. Hilarisch toch dat net alle snelheidsborden zijn aangepast naar 100 km/uur en dat er dan bijna niemand gaat rijden. Vliegverkeer dat stil is komen te liggen, prachtige blauwe luchten zonder de vervuiling van de vele vliegtuigen. Heb je ‘s avonds al eens naar alle heldere sterren gekeken? Prachtig is het nu!
Laten we hopen dat we iets van deze vooruitgang vast gaan houden, ook nu het weer wat drukker wordt op straat en op de snelweg.
De 3 W’s
Waar lange tijd welvaart draaide om meer geld verdienen met daarin winst voorop en de mens op de tweede plaats zien we nu een flinke verschuiving.
Er zijn nog twee W’s van groot belang, namelijk welzijn en welbevinden.
We zien eindelijk dat er balans moet zijn tussen Welzijn, Welbevinden en Welvaart.
Dat is toch fantastisch? Steeds meer landen zien dit in en sturen niet meer alleen op Welvaart, dus op economische groei.
Vanzelfsprekend is een zekere mate van welvaart belangrijk voor ons allemaal, maar zonder welzijn en welbevinden heb je niet zo veel aan je welvaart.
Nieuwsgierig naar wat gaat komen
Ik moet je eerlijk zeggen dat ik heel nieuwsgierig ben naar de toekomst. Ik vind het fantastisch dat ik deze tijd mag meemaken. Als je durft te denken in oplossingen i.p.v. in problemen is er veel mogelijk. Zonder alle narigheid die er nu is onder tafel te willen vegen (dat zie ik echt wel) kies ik ervoor om te kijken en me te richten op de positieve kanten.
Waar je aandacht naar toe gaat…
Je kent hem toch wel? Waar je aandacht naar toegaat laat je groeien. Vestig dus je aandacht op wat je wilt maar niet op de continue stroom van nare dingen, verdrietige ontwikkelingen en gruwelijke cijfers. Je kunt dat immers toch niet veranderen. Een beetje minder vaak het negatieve nieuws volgen is heel goed voor je!
Richt je op wat er voor jou toe doet en focus je daarop!
Laten we samen gaan voor een beetje mooiere wereld met Welzijn, Welbevinden en Welvaart in een stevig evenwicht.
Lieve groet,
Marie-Jose